Zacznę od siebie.

Mam na imię Krysia mam 68 lat, więc od niedawna mam emeryturę. Jest ona bardzo niska, ale mi wystarcza. Codziennie chodzę do kościoła.
A i najważniejsza: broniłam Krzyża! Przyjechałam aż ze Szczecina do Warszawy.